ในพืชดอกหรือพืชดอกทั่วไป เมล็ดเกิดจากร่างกาย

ในพืชดอกหรือพืชดอกทั่วไป เมล็ดเกิดจากร่างกายที่เรียกว่า ออวุล (ovules) ซึ่งอยู่ในรังไข่หรือส่วนฐานของโครงสร้างต้นตัวเมีย ซึ่งก็คือเกสรตัวเมีย ออวุลที่โตเต็มที่จะประกอบด้วยบริเวณส่วนกลางที่เรียกว่านิวเซลล์ลัส ซึ่งในตอนนั้นจะมีถุงเอ็มบริโอที่มีนิวเคลียสแปดตัว แต่ละชุดมีโครโมโซมชุดเดียว (กล่าวคือ เป็นนิวเคลียสเดี่ยว) นิวเคลียสทั้งสองที่อยู่ใกล้กับศูนย์กลางเรียกว่านิวเคลียสที่มีขั้ว เซลล์ไข่หรือโอสเฟียร์ตั้งอยู่ใกล้กับปลายไมโครไพลาร์ (“เปิด”) ของออวุลมีข้อยกเว้นน้อยมาก (เช่น แดนดิไลออน) การพัฒนาออวุลเป็นเมล็ดขึ้นอยู่กับการปฏิสนธิ ซึ่งจะเป็นไปตามการผสมเกสร เม็ดละอองเรณูที่เกาะบนผิวสัมผัสด้านบน (มลทิน) ของเกสรตัวเมียจะงอกหากเป็นชนิดเดียวกัน และสร้างหลอดละอองเรณู เมล็ดพันธุ์ ซึ่งแต่ละหลอดจะเจริญลงในลักษณะ (ส่วนบนของเกสรตัวเมีย) ไปสู่ออวุล . หลอดละอองเรณูมีนิวเคลียสเดี่ยวสามอัน หนึ่งในนั้นเรียกว่าพืชหรือหลอดนิวเคลียสดูเหมือนจะควบคุมการทำงานของโครงสร้างที่กำลังเติบโต อีกสองนิวเคลียสกำเนิดสามารถคิดได้ว่าเป็นเซลล์สเปิร์มที่ไม่เคลื่อนที่ หลังจากไปถึงออวุลและแตกออกจากปลายท่อละอองเรณู นิวเคลียสกำเนิดหนึ่งจะรวมตัวกับเซลล์ไข่เพื่อสร้างไซโกตแบบดิพลอยด์ (เช่น ไข่ที่ปฏิสนธิซึ่งมีโครโมโซมครบชุดสองชุด ไซโกตมีการแบ่งตัวในจำนวนจำกัดและก่อให้เกิดตัวอ่อน นิวเคลียสกำเนิดอีกอันจะหลอมรวมเข้ากับนิวเคลียสที่มีขั้วทั้งสองเพื่อผลิตนิวเคลียสทริปลอยด์ (โครโมโซมสามชุด) ซึ่งแบ่งตัวซ้ำๆ ก่อนการก่อตัวของผนังเซลล์ กระบวนการนี้ทำให้เกิดทริปพลอยด์เอนโดสเปิร์ม ซึ่งเป็นเนื้อเยื่อสารอาหารที่มีวัสดุกักเก็บหลายชนิด เช่น แป้ง น้ำตาล ไขมัน โปรตีน เฮมิเซลลูโลส และไฟเตต (ฟอสเฟตสำรอง)

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 8 ก.ค. 2566 18:09:17 น. อ่าน 190 ตอบ 0